Ben oldum bittim türküleri severim, Anadolu’nun müzikal zenginliği beni hep şaşırtır. Enstrümanlar, sesler, tarzlar müthiştir. Türkünün içinde geçen bir kelime bazen beni alır götürür. Uzun süredir bahçelerden gelen kokuyu yazmak istiyordum, bu sabah geçen bir arabanın radyosundan duyduğum türkü bahane oldu.
🌿
“Bastım da kırıldı iğdenin dalı, vay dalı
Kötüye düşenin böyl’olur hali diller diller”
🌿
İğde ağacı, verimli verimsiz her toprakta yetişir. Ama en çok İç Anadolu’da, bu da zaten Yozgat türküsüdür. İğde, “Küçük yemiş” manasına gelen “yiğde” kelimesinden türetilmiş olan, Türkçe kökenli bir sözcük.
🌿
Hikayeye göre Nemrud, Hz. İbrahim’i ateşe atmak için ağaç toplamaya başladığında iğde gönüllü olmuş. İğde ağacının eğri büğrülüğü ve dikenleri ceza olarak verilmiş, o yüzden yakacak olarak toplanmazmış.
🌿
İğde tedirgin bir ağaçtır bana göre, bir hamlede kırılıverir gerçekten de. Yemişinin şifası ve lezzeti bir yana çiçeğinin kokusu çok etkileyicidir. Niye türkülerde söz edilmediğini hiç anlamam.
🌿
O kokuyu ilk duyduğunuzda duraklar, nereden geldiğini anlamaya çalışırsınız. Sevgiliyle ilk karşılaşma gibidir. O tatlı, biraz baygın kokuyu içinize çekmeye başladığınızda üzerinize siner. Aşkı ilk kez hissetmek gibi. Uzaklaştığınızda da bir süre sizinle kalır. Aşk gibi…
🌿
Hayata nasıl bakarsak hayat bize onu sunar.
Comments