Mayıs 1890’da Vincent van Gogh Saint-Rémy’deki akıl hastanesinden taburcu olunca Paris’in kuzeyinde “Cennet” olarak tanımladığı küçük bir köy olan Auvers-sur-Oise’a gitti. 27 Temmuz’da kendini vurdu ve iki gün sonra öldü.
🎨
Akıl ve ruh sağlığı ile ilgili araştırmalar halen sürüyor. Ancak bunların onun sanatın sınırlarını aşmasına olanak sağladığı konusunda herkes hemfikir.
🎨
Haziran 1890’da tamamlanan İki Figürlü Çalılık, Van Gogh’un ölümünden önce yaptığı son eserlerinden biri. Kalın fırça darbelerinden oluşan ritmik bir desen, resmin yüzeyini hareketlendiriyor ve ağaçlar sıralar halinde koyu arka plana doğru çekilerek çiftin yoğun bitki örtüsü tarafından neredeyse görünmez olmasını sağlıyor.
🎨
Van Gogh, rengin sembolik ve ifade edici yönlerine takıntılıydı. Theo’ya yazdığı gibi, “Gözlerimin önünde olanı tam olarak yeniden üretmeye çalışmak yerine, kendimi daha güçlü ifade edebilmek için renkleri daha keyfi kullanıyorum.”
🎨
Van Gogh, kardeşi Theo’ya yazdığı 30 Haziran 1890 tarihli mektubunda bu sahneyi “manzarayı sütunlar gibi dik kesen mor kavak gövdeleri” olarak tanımlamıştı. Çalıların derinlikleri mavi ve büyük gövdelerin altında çiçekli çayırlar, beyaz, pembe, sarı, yeşil, uzun kızıl otlar ve çiçekler var.
🎨
Resim son tablolarının birçoğunda olduğu gibi panoramiktir.
🎨
Undergrowth with Two Figures, Vincent van Gogh, 50 x 100,5 cm, 1890, Cincinnati Art Museum
Comments