Dün The Colombe d’Or demişken sıcağı sıcağına ondan da söz edelim.
📍
Colombe d'Or, 1920'de yerel halkın şarap içip hafta sonları dans ettiği açık hava teraslı bir kafe olan “Chez Robinson” olarak açıldığından beri aynı aileye ait.
📍
Paul Roux’nun I. Dünya Savaşı'ndan döndükten sonra açtığı basit kafeyi yeni bir ad altında üç odalı bir han olarak küçük bir otele genişletmeye ikna eden karısı “Titti” olmuş.
📍
Kısa bir süre sonra, yarım saat güneydeki sahil villalarında yazlarını geçiren, Hemingway ve Antibes'deki arkadaşlarıyla oyun oynayan Fitzgerald'lar gibi yakın bölgeden renkli karakterleri çekmeye başlamış.
📍
İkinci Dünya Savaşı sırasında bu küçük otel, Braque ve Léger gibi sanatçılar için güvenli bir sığınak haline gelmiş. Ardından çok rağbet gören ev yapımı öğle yemekleri için düzenli olarak uğramaya başlayan Picasso ve Chagall gibi sanatçılarla da giderek renklenmiş. Ortamı hayal ediyorum da…
📍
Paul Roux ve karısı sanatçılarla arkadaş olup onlara resim ve eskizler karşılığında ücretsiz konaklama sunmaya karar vermişler.
📍
Colombe d'Or böylece bir efsane haline gelmiş. Günümüzde Roux'un torunları tarafından işletilen otelin duvarlarında Matisse'in tablolarını, havuz başında bir Mirò eserini, terasta Legér'in bir duvar resmini görebilir, girişte yemek yiyenleri karşılayan César Baldaccini'nin heykeli ile karşılaşabilirsiniz.
📍
Jean Cocteau'nun bir zamanlar Igor Stravinsky ile “Oedipus Rex” uyarlaması üzerinde çalıştığı bir masaya selam vermeyi de unutmayın.
コメント