google-site-verification=PbL_5t5j-grNUlEnxPDPRb9h69cnQI7ks2lm5P-n88U Ahmet Arif
top of page

Ahmet Arif

Onun şiirlerinde hasret vardır, sevda vardır, umut vardır... Ve dağlar vardır, dağlar...

🖋

Anadolu çocuğudur. Her şeye sevdalıdır, sevdası yüreğimizde kopar hala. Her satırını yıllarca damıtarak yazdığı şiirleri taptazedir bugün bile. Zamansız şiirlerdir.

🖋

Her anlamda keskin ve netti, defalarca işkence gördü, polis tarafından sürekli takip edildi, başka karşıt gruplarca hedef alındı. Duruşu hiç değişmedi. Bütün ömrünü kavgasına ve sevdasına adadı.

🖋

Andre Malraux’nun “İnsanlığın Hali” kitabını, Emile Zola, fakat özellikle Dostoyevski ve Tolstoy’u, Beethoven’ın 9. Senfoni’si ile Schubert’in Dünyayı Dolaşan Şarkı’sını, Ruhi Su’yu, Kurosawa’yı, Yılmaz Güney’i, Nazım’ı, Neyzen Tevfik’i, mercimek çorbasını, yeğeni Adiloş’u, oğlu Filinta’yı ve Leyla’yı çok sevdi.

🖋

“Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,

Yitirmiş öpücükleri,

Payı yok, apansız inen akşamdan,

Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,

Seni anlatabilsem seni…

Yokluğun, cehennemin öbür adıdır

Üşüyorum, kapama gözlerini…”

🖋

Bugün günlerden Ahmet Arif...


0 görüntüleme0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör
bottom of page