Hz. Mevlânâ der ki:
“Biz gittik kalanlar sağ olsun.
Doğan, eninde sonunda ölür.
Gök kubbede oturanlar iyi bilir, damdan bir taş atıldı mı düşer.
Hırsı bırak, kendini boş yere harcama.
Bu toprak altında çırak da bir, usta da.
Hiç naz etme a güzel,
Bu mezarda ne Şirinler var, ne şirinler.
Ferhat gibi yok olup gittiler.
Direği yelden yapı, a güzel,
Dayansa dayansa ne kadar dayanır?
Kötü idiysek, geçtik gittik kötülüğümüzle,
İyi idiysek, hayırla anın bizi.
Zamanın tek eri olsan bile,
Bir gün gidersin sen de, tek tek gidenler gibi.’’
📍
Gerçek şudur ki; “Önemli olan “İnsan” olarak doğmak değil, insan olarak ölmesini bilmektir.”
📍
Hz. Mevlânâ’nın vuslata erişinin 750. yılında onu ve “insan” olarak ölenleri saygıyla anıyorum.
Comments